آقای محمد نوری زاد در نامه‌ی چهلم خود به سیدعلی خامنه‌ای جسارت و صراحت خود را به نمایش می‌گذارد. او در این نامه شخصیت خامنه‌ای را با زبان کنایه و طعنه و صراحت به زیر رادیکال می‌برد. آن چه او در درون ایران می گوید را بسیاری بیرون از ایران همت و جرات نمی‌کنند. نوریزاد روش‌های زشت سخنرانی‌ها و دروغ‌های خامنه‌ای را بسی خوب نقد می‌کند.
اما یکباره، از درون روش نقد و شکایت خود که چاقوی تیزی را متوجه منطق و سفسطه‌های سیاسی خامنه‌ای می‌کند، خارج می‌شود و به سراغ پستوهای متون شهوت و ارضاء جنسی ملایان می‌رود. دست می‌گذارد روی یکی از معمولی ترین احکام علمای شیعه درباره‌ی کامجویی از کودکانی که هنوز بالغ نشده اند. «تفخیذ» را به میان میکشد! تفخیذ در واژه به معنای لذت بردن جنسی از تماس آلت نرینه با بین ران‌ها، چه بین دو جنس و چه بین همجنسگرایان مرد است. این تماس با دختربچه شیرخواره از سوی بعضی از علمای شیعه جایز و از سوی برخی دیگر ناجایز دیده شده است. از قرار روح الله خمینی جزو علمایی است که این امر را مجاز می شمارد.
دو گونه نگاه می توان به این «پرده دری» نوریزاد داشت. نگاه اول این است که برای کسانی که یکبار در زندگی شان با کتب کسانی چون «علامه» مجلسی آشنا شده باشند، رساله‌های آیت‌الله العظمی‌های شیعه را خوانده باشند، اینگونه ها تازگی و شگفتی ندارد. کافی است چندی در لابلای صفحات این رساله ها، که همان «تز» دکترای سپردن عمری در حوزه های علمیه قم است، را سر کنیم تا بفهیم تا چه مقدار از بحث شیرین فقه ملایی مربوط به عالم «پایین تنه» می شود. در‌این نگاه، نوری زاد بی‌شک سال‌ها قبل با این موارد آشنا شده و خوب می‌دانسته است که آخوندها کیستند و ازاین قشر چه می‌توان انتظار داشت. اما چرا یکباره حالا چنین می‌شکافد؟
نگاه دیگر این می تواند باشد، که نوریزاد قصد زدن ضربه‌ای جانانه را به «کلرژی» ملاها دارد. از سر اژدها آغاز کرده است و به پایین می‌آید. اینکه كجا اسیر دندان و چنگ اژدها خواهد شد، باید گفت در‌این داستان مبهم و پنهان است. نوریزاد از همیشه بیشتر شمشیر را از رو بسته است که شاید از «جنونی» می‌گوید. یا اینکه از اطمینا‌نی سخت خبری هست و ما نمی دانیم. او خمینی را جزو آن دسته از علمای شیعه قرار میدهد که در جهان امروز اسباب ننگ و شرم هستند. این «نجاست» افکار و برداشت خمینی از «انسان» را می خواهد بمالد بر سرتاپای قبای سیاسی و رهبری خامنه ای که امروز خلیفه‌ی کاخ شیطانی خمینی است. می خواهد ملایان را بی آبروتر سازد. نوری زاد قصد دارد خود را از همنشینی در پس پرده‌های این پستوهای بیماری‌های جنسی «مردان خدا» نیز پاک سازد.
اگر این متن نوریزاد به زبان انگلیسی به دست اروپایی‌ها و امریکایی‌ها بیافتد چه خواهد شد؟ هیچ! اروپا و امریکا سالانه با رسوایی‌های جنسی و سوءاستفاده‌های کشیش‌ها و اسقف‌ها از کودکان و بویژه پسر‌ها پرده بر می‌دارند. این بی‌غیرتی بشر در برابر قدرت کلیسا تازه‌گی ندارد. اما، از سوی زنان و آنهاییکه نگاه‌شان به جسم انسان و بویژه زن، نگاهی خشمگین نه تنها به دیروز هالیوود، که به تاریخ بشری است، می‌توان منتظر هیاهو و سروصدای فراوانی بود.
چند سال قبل از انقلاب سال ۵۷، مقاله‌ای در رابطه با روابط جنسی خمینی در ایران به چاپ رسید. این مقاله موجب شد فریاد یک سری از طلبه‌ها به آسمان برخیزد. دست به تظاهرات زدند. اینکه آن طلبه‌ها در آنزمان از چنین احکام خمینی چقدر می دانستند بر ما آشکار نیست. اما می‌دانیم که بر آشفتند و خواستند ادعای حیثیت کنند که چرا چنین توهینی به یک آیت‌الله العظمی شیعه شده است و ادامه یافتن آن تظاهرات هیزم آتش انقلابی شد که امروز کشور گرفتار پیامد‌های آن است. باید دید این نامه و نوارصوتی نوریزاد به چه جریانی ختم می‌شود.
تحلیل/نقطه
۷ اکتبر ۲۰۱۸
