سایت رادیو زمانه اقدام بسیار جالبی کرده است. این سایت در یک لیست مرتب و بسیار منظم روزشماری از اعتراض‌ها و اعتصاب‌های مردم ایران را از دیماه سال گذشته قرار داده است و در هر مورد نیز توضیحاتی کافی وجود دارد. چقدر از دیدن این لیست و محتوی آن لذت بردم. اینکه یک رسانه بیاید و وقت و امکاناتش را برای بازتاب اقدامات مردم و کارگران و زحمتکشان کشور بکار گیرد، از نگاه متفاوتی در کار رسانه‌ای می‌گوید. این روش کار اهمیت دادن و تقدم بخشیدن به اصل مبارزات است. مبارزاتی که دور از اختیار و خواست نخبه‌گان و مسئولین روی میدهد. از مسائل داخل کشور نباید غافل شویم. گاهی هنوز گمان می‌کنیم در سالهای قبل ۱۳۵۷ بسر می‌بریم. طرح‌های نشدنی می‌ریزیم. حرف‌های ناشنیده می‌زنیم. حواس‌مان می‌رود به سخنرانی‌های مسئولین در ایران که فقط وعده و حرف است.
چه فایده دارد که پشت سر هم بیانیه‌های حمایتی بدهیم. نه اینکه نباید داد، اما، این روزها باید روی «عوام»، متفاوت با سال ۵۷ تمرکز داشت و به آنها ارزش داد. زیرا، آنها به خودشان بیشتر ارزش می‌دهند. آن داستان امام در نوفل شاتو و بیعت «بازرگان» را باید کاملا فراموش کرد. امروز نه امامی هست و نه «بازرگانی» وجود دارد!
این اقدام سایت رادیو زمانه از یک «باور» می‌گوید. باور به جوهری پویا، جوهری که در درون دینامیسم مبارزات مردم و بویژه مبارزات مدنی آنها وجود دارد. این لیست، شهادتی تاریخی است برای فردا و در برابر آنهاییکه ادعا خواهند کرد «کشور گل و بلبل» را مبارزین و انقلابیون به ویرانی کشاندند. فردا نگویند «ببینید کشور را بهم ریختند!»
این لیست یادآور می‌شود که این همه زحمتکش و انسان پاک مدام در حال بیان خواست‌های انسانی خود هستند. با زبان شهروندانی سالم و میهن‌دوست دارند فریاد میزنند: «حق‌مان را بدهید. کرامت ما را بیش از این نادیده نگیرید!» باید همه‌ی رسانه‌هایی که امکانات و ساز و کار کافی دارند و می‌توانند وقایع را دنبال کنند به اینگونه‌ها دل بسپارند.
آمار و ارقام، تنها «زبانی» است که همه‌ی مردم دنیا می‌فهمند و نمی‌توانند آنرا انکار نمایند.
تحلیل/نقطه
