این روزها و برای چندمین بار در دهههای اخیر درگیریهای لفظی و نظامی بین هند و پاکستان در جریان است. این دو کشور سابقهی طولانی از این قبیل جدالها دارند. از سال ۱۹۴۷ تا ۱۹۷۱ این دو کشور سه بار جنگهای بزرگی را پشت سر گذاشتهاند که اولی به پیدایش پاکستان و سومی به پیدایش بنگلادش منجر شد. در دو هفتهی گذشته جهان با نگرانی شاهد درگیریهای هند و پاکستان بود. تهدیدهای هر دو طرف داغ بود و از جمله در پاکستان ژنرالی، آسیف قافور، تهدید به استفاده از سلاح اتمی کرد. پاکستان نزدیک به ۱۴۰ کلاهک هستهای و هند بیش از ۱۱۵ کلاهک در اختیار دارد. اگر این دو کشور در شرایطی قرار گیرند که از سلاح اتمی استفاده کنند برای جهان چه فاجعهای در راه است.
مجلهی علمی آتومیک ساینتیست در مقالهای محاسباتی را انجام داده است که اگر برای مثال این دو کشور از ۵۰ کلاهک هستهای کوچک (۱۵ کیلو تن) علیه هم استفاده نمایند عواقب آن چه خواهد بود. استفاده از این مقدار کلاهک، و این سطح انفجار، هرچند که چیزی در حدود ۰،۰۳ درصد سلاحهای هستهای جهان میباشد و در مقیاس ۵۰ برابر انفجار اتمی هیروشیماست، اما ضایعات آن حتی برای کشورهای همسایهی این دو کشور بسیار زیاد خواهد بود.
در حدود ۲۰ میلیون نفر بلافاصله در حوزهی این انفجارها خواهند مرد. تشعشات رادیواکتیوی این انفجارها تا شعاع چند هزار کیلومتری مرگ و بیماریهای سخت را موجب خواهد شد. با برخاستن غبار و دیگر مواد ناشی از این انفجار به جو زمین و تاثیر آن بر تابش خورشید، دمای آن منطقه و بخش زیادی از کرهی زمین به طرز فاحشی کاهش خواهد یافت. همینطور رشد گیاهان و مواد غذایی نیز با کاهش شدیدی روبرو خواهد شد. تاثیر غبار این انفجار بر لایهی اوزن نیز تابش اشعهی ماواری بنفش را در حد زیادی ممکن میسازد. از جمله تولیدات کشاورزی آمریکا و چین برای مدت ۴ سال ۲۰ درصد کاهش را نشان خواهند داد. این کاهش تا ۱۰ سال آینده نیز به مقدار ۱۰ درصد ادامه خواهد یافت.
خبر/نقطه
۱ مارس ۲۰۱۹