حتما همه‌ی ما فیلم و کارتون‌های شیرین درباره‌ی داستان «رابین‌هود» را دیده‌ایم. داستانی که از وقایعی برگرفته شده است که در غیاب پادشاه انگلستان «ریشارد شیر‌دل» در کشورش روی می‌دهد. شرایط اقتصادی سخت به آزار و استثمار مردم توسط پرنس جان، نماینده‌ی ریشارد، می‌انجامد. پرنس جان بیرحمانه از مردم و بویژه تهیدستان مالیات و غرامت می‌گیرد و آنها را برای سرپیچی مجازات می‌کند.رابین هود دلاور جوانمرد با مروتی است در دفاع از مردم ناتینگهام با پرنس جان به مبارزه بر‌می‌خیزد و از ظلم پرنس جان به مردم می‌کاهد. امروز نیز باید روح مارکس به کمک مردم کره بیاید و به کیم بفهماند که این راه انسانی دفاع غیرتمندانه از «سوسیالیسم» نیست.
دولت کره شمالی دانش‌آموزان پیش‌دبستان‌ها را برای کمک به کشاورزان گسیل می‌گردد. رادیو آسیای آزاد می‌نویسد که هدف از این کار این است که مادران این کودکان نتوانند به بهانه‌ی نگهداری از فرزند از مشارکت در بسیج اجباری برای حمایت از کشاورزی سرباز زنند. این سایت می‌نویسد که از دهه‌ی ۶۰ میلادی این روش برای استفاده از نیروی کار مادران بکار گرفته شده است.
کره شمالی سال‌ها در مزارع، خوابگاه‌ها و مراکزی را تاسیس و اداره کرد تا مادران و دانش‌آموزان دوره‌های چند هفته‌ای را در این مراکز بگذارند و در بذرکاری‌ها کمک کشاورزان باشند. اما در دهه ۹۰ بخش زیادی از این مراکز بدلیل قحطی و رکود اقتصادی بسته شدند. امسال مجددا با وجود کمبود مالی شدید این مراکز قرار است بکار گرفته شوند. هرچند دولت این بسیج را بر همه‌ی استان‌های کشور تکلیف نموده است اما بسیاری از بخش‌ها سرمایه کافی برای راه‌اندازی این مراکز ندارند. طبق روال همیشگی، باز ارتش کره در براه انداختن و لجستیک این طرح دخالت و حتی برای جمع‌‌آوری هزینه‌‌ی این طرح وارد عمل می‌شود.
مادران باید کودکان یک تا هفت ساله خود را بردارند و به این مراکز بیایند. اگر این مادران کودک خود را به «مهدکودک»ها بسپارند از سهم غذای روزانه آنها کم می‌شود.
کره شمالی خود را برای یک دوره‌ی چند ساله‌ی سخت آماده می‌سازد و گرسنگی در این دوره مردم این کشور را به کام رنج و مرگ خواهد برد. کره شمالی با یک دوران کمبود نفت و مواد اولیه روبرو است.
تحلیل/نقطه
۲۶ آپریل ۲۰۱۹
