یکی از شنونده‌گان «مجله‌ی نیمه شب» رادیو فردا، (دقایق ۳۱،۴۲ الی ۳۲،۲۳)، تکه‌ی طنز بسی روان و شیوا را در یک پیام تلفنی به یادگار گذارد: «فقط تصور کن رهبر دشمن‌پرور مست قدرت نشسته پشت پراید مقاومتی با لاستیک‌های پوست خربزه‌ای سپاه، اگزوز دولت که فقط دود و صدا ازش در میاد اون پشت، روشنفکرهایی که توی داشبورد زندانی‌اند و اصلاح‌طلب‌هایی که در نقش کمربند ایمنی و اِیربَگ‌اند، امت هم که صندلی عقب خواب تشریف دارند، داره میره بزنه به کامیون هشتاد چرخ ترامپ، یا آخرش میره ته دره! ملتی که برای خودش تصمیم نگیره براش تصمیم می‌گیرن!»
این طنز کوتاه، بسیار خوب عریان كننده‌ی شرایط فعلی ایران و جمهوری اسلامی است. در ایران مدام از این می‌گویند که آمریکا از جنگ با ایران پشیمان خواهد شد، شکست خواهد خورد. در خارج از کشور هم گروهی از «تحلیل‌گران» سیاسی (و احتمالا مسائل نظامی!) هم گفته‌اند که آمریکا توان جنگ با جمهوری اسلامی و ایران را ندارد.
احتمالا آنهاییکه توان نظامی ایران را بسیار بالا و توان نظامی آمریکا را بسیار پایین می‌بینند، دچار نوعی رکود نگرش به مسائل جهان و تکنولوژی نظامی هستند. توان نظامی آمریکا را با سالهای ۲۰۰۱ که به عراق حمله شد مقایسه می‌کنند، و توان نظامی ایران را با امروز این کشور برآورد می‌نمایند. آن یکی درمانده در شرایط لجستیکی و نظامی بیست سال پیش است و این یکی بارها توان نظامی‌اش را با توسل به داخل و مزدوران نیابتی‌اش در منطقه بالا برده است. اما اینگونه نیست!
تحلیل/ نقطه
۱ ژون ۲۰۱۹
