مقدمه‌ی بر مقاله‌ی امیر طاهری در رسانه‌ی ایندیپندنت فارسی. دنیای سیاست دارای ویژگی دیرینه‌ای است که برای عوام و بویژه‌ی نسل‌های جوان‌تر، توهم و پرده‌ای را بروی وقایع سیاسی می‌آفریند. تلاشی که از سوی سیاست‌مداران، حامیان این سیاست‌ها در بین نخبه‌های جامعه و رسانه‌های تحت فرمان آنها برای پوشاندن وقایع سیاسی صورت می‌گیرد کاملا هدفمند است. هدف، این است که مردم پوسته‌ی وقایع سیاسی را ببینند و از نتایج و حاصل این سیاست‌ها که با منافع ملی کلان آنها ارتباط دارد، چندان ندانند و دقیق نفهمند.
روشنگری‌هایی که گاهگاه در کشورهای دموکراتیک توسط محقق‌ها و حتی کارمندان سابق و باز نشسته‌ی سازمان‌های امنیتی و اطلاعاتی رخ می‌دهد، بخشی از پیام «وجدان مسئول» جوامع و وطن دوستان است. آنها می‌خواهند هم نسل گذشته و هم نسل جوان حاضر با شفافیت بیشتری به زدوبند‌های سیاسی اشراف یافته، تاریخچه‌ی آنها و ناگفته‌ها را بدانند.
در تاریخ کشور ما، در چند دهه‌ی گذشته، بدلیل:
۱ – نفوذ ویژه‌ی افراد و نخبه‌های سازمانی بنام «حزب توده» در لایه‌های مختلف سیاسی جامعه‌مان،
۲ – قدرت نظامی، منطق کور و کردار بد همسایه شمالی کشورمان یعنی روسیه،
۳ – تمایل شدید محمد‌رضا شاه پهلوی برای کاهش تنش‌ها بین ایران در حال رشد با کشورهای همسایه،
۴ – سیاست توافق با و جذب «توده‌ای»های وطن‌دوست، بجای تقابل با آنها، از سوی محمد‌رضا شاه،
۵ – نفوذ سنگین نیروهای چپ طرفدار اتحاد جماهیر شوروی وقت به اطراف ملایی عاری از سیاست، خمینی، و تنقیح دکترین «آمریکاستیزی» به این ملا و انقلابیون،
۶ – ادامه‌ی دکترین «آمریکاستیزی» تا به امروز توسط علی خامنه‌ای، در حکم سربند هویت سیاسی او، و نزدیکی به ابرقدرت سیاسی مخالف آمریکا یعنی روس،
روسیه، (اتحاد جماهیر شوروی سابق)، جایگاهی بسیار پیچیده و چند رویه در سیاست خارجی کشور ما یافته است. در حال حاضر می‌توان گفت که در بین ایرانیان سه طیف دکترین سیاسی برای روابط استراتژیک و یا همسایگی سیاسی و سیاست ما در قبال روسیه مد نظر است:
۱- روسیه از سوی ارگانهایی چون «پیک‌نت» در برونمرز، تقریبا توجیه و تمجید مداوم دارد و دوست بزرگ ایران (چه امروز و چه پس از جمهوری اسلامی) تبیین می‌شود و این‌ها سیاست آمریکاستیزی را کاملا لازم می‌بینند.
۲ – نیروهای پراگماتیک و باورمند به سیاست‌های بین‌المللی، و ناظر به بافت اجتماعی و سیاسی ایران، خواهان مدارا و روابط دوستانه با روسیه اما بدون اقناء کردن نگاه طماع روسیه به ایران هستند
۳ – از سوی نیروهای طرفدار لیبرالیسم، روسیه مدام دشمن منافع ملی کشور ما دیده می‌شود و رفتن به سوی جبهه‌ی مقابل و دوری از روسیه توصیه می‌گردد.
مقاله‌ی زیر از جمله مقاله‌هایی‌ست که با ارجاع وفادار به تاریخ، رویداد‌ها و واکنش‌های سیاسیون ایران در قبال نگاه طمع و زیاده‌خواهی‌های مداوم روسیه از ایران، مختصر و مفید نگاشته شده است. خواننده‌ی گرامی با گذاشتن دقایقی برای جستجو در اینترنت، براحتی می‌تواند مقالات زیادی را از سوی کنشگران و نظریه‌ی پردازان ایرانی بیابد که به تحلیل از جایگاه روسیه در تاریخ سیاسی کشور ما پرداخته‌اند.
https://www.independentpersian.com/node/13366/دیدگاه/ایران-و-روسیه-سومین-تحقیر-تاریخی
تحلیل/نقطه
۴ آگوست ۲۰۱۹
