دومین یا سومین کشور جهان شدیم. تمام تاریخ افتخارات‌مان اکنون تکمیل می‌شود. تمام دروغ‌پردازی‌های دولت کلید به اوج می‌رسد قبل از اینکه جایش را به دولت بعدی بدهد. یک افتخار بزرگ: پس از چین و ایتالیا، ماییم! اینبار اسراییل و همه‌ی کشورهای عربی را پس زدیم. تا فردا بگوییم به کوری چشم اسراییل، «ما» متوکلان امام هشتم و خواهرش توانستیم با این بزرگترین بلای تاریخ معاصر، قدرتمندانه در افتاده و زمین‌اش بزنیم.
ملانکولی ایران پس از انقلاب، رقیب پیدا کرد. رقیبی همتای این ملانکولی که از مغزهای دیوانگانی بنام انقلابیون به درون جان‌ها و افکار ایرانیان ریخت تا مدام به فقیرترین و بدبخت‌ترین کشور جهان نزدیک، و روزی تبدیل شویم. این رقیب یک ویروس زبان نفهم است. ویروسی که برای دلایل آن و ابتدای آن و منافع آن و منفعت بران آن، همان مغزهای ملانکولی انقلابی، این روز‌ها هم می‌نویسند.
ما سوم هستیم. و روزی که «اسراییلی‌ها» واکسن بسازند، نابغه‌ی ملانکولی‌های انقلابی، اکبر گنجی، به حساب اسراییلی‌ها، بهتر از مکارم شیرازی نیز، خواهد رسید. آب واکسن اتفاقا از دست اسراییلی‌ها به سمت ایرانی‌ها دراز خواهد شد. جواد ظریف با عشوه‌های خاص خودش آنرا نخست پس می‌زند. مولتی میلیاردرها خواهند گفت آیا نمی‌شود بی سر و صدا زیر میزی بخریم و سپس خودمان بین‌الناس تقسیم کنیم؟
ما سوم هستیم. آقازاده‌ها که این جهان و این نظم و این امنیت و این بازار را از ابوی بزرگوارشان به میان دو دست یافته‌اند، باز پیغام می‌دهند: «اگر میتوانی، برو نمیر!»
ما سوم شدیم تا در روزی که کورونا شکست خورد، ما سومین برنده باشیم.
شادی و نوروز
فیلم «رحمان ۱۴۰۰» را به همت آرامشی برکنده از ویسکی نگاه کردم. این بود آنچه ممنوع شده بود؟ این بود آن همدلی مولتی میلیاردرهای پر طرفدار خانم‌ها با فقرای جامعه؟ این بود طعنه‌ی ممنوع مهران مدیری «تکنوکرات» به بازاریهای بدبو مثل عسگراولادی؟ این است سینمای انتقادی ایران؟ ایران به کجا می‌رود اگر ما جلوی آمریکا و ترامپ را نگیریم؟ بگیرید، هر چه زور دارید بزنید که جلوی آمریکا و اسراییل را بگیرید که بد جوری اشتباه می‌روند. این وسط، ملایان که کاری جز نابودی ایران بلد نیستند، از این آب گل آلود هم ماهی می‌گیرند و باز شرایط را به سود خود می‌چرخانند.
نوروز است. شادی و تبریک، کار آسانی است! کافی است «پسته»ی کیلویی ۳۰۰ هزار تومان سر سفره ات نباشد و بتوانی لبخند بزنی و بگویی آنچه هست ما را بس! عرفان مولوی با اجبار و نداری رواج یافت. سلوک خلیفه‌ی نان جو خور هم رواج می‌یابد. نگران نباشید! وفاداران ارتجاع سیاه و سرخ کارشان را بلدند!
نادانی
در اینستاگرام ملای مکاری را دیدم که مثلا در کنار بیماران کورونای بستری شده حضور یافته بود و عطری را به دور دهان آنها می زد. احتمالا مولای شب اول قبر مردگانی با بوی خوش دهان طلب کرده است. این آخوند می‌خواست توکل خود به ایمان و شفای معجزه‌آسای داروی الهی را نشان دهد. اینکه چطور این آخوند را به کنار بیماران و بدون ماسک و لباس راه داده بودند، خود حرفی است. امروز در جهان این کار جرم است. اما ما مستقل‌ایم و روی پا خود ایستاده! هرگز انقلابیون از جهان و نظم جهان پیروی نمی‌کنند. حتی در مقابله با کورونا!
سطح نادانی نسبی در یک ملت تا چه حد باید باشد، که چنین کلیپی پخش شود؟! باری، نوروزانه‌ی دیگر هم اینکه، بسیار نگاه‌های سرد و پر سرزنش، ما ایرانیان را در جهان لمس می کند. حتی مردم آفریقا و کشورهای عرب‌زبان هم دیگر ما را شناخته‌اند. میوه‌ی درخت عزت شاهنامه‌ای سید محمد خاتمی دقیقا زیر دهان‌مان است. اگر، بفهمیم!
نقطه
۲۲ مارس ۲۰۲۰
