در چند هفته‌ی گذشته، دو آدم سرشناس ایرانی و شناخته‌ی شده جهان، چشم از دنیا فروبستند. یکی هشتاد و سه سال داشت و آن یکی نود سال. بلند زیستند، مادر هستی را سپاس. هر دو ناکام از این دنیا چشم بستند. یکی ناکام در راه بلندپروازیهای سیاسی‌اش ماند و دیگری، شعفِ دیدن جویش خرد، در ایرانی و ایرانی‌تبار را،  به ناکامی سپرد و رفت. هر دو، انسان ایرانی زمان خود نبودند.