آرامش دوستدار «دینخویی» را بدرستی مهمترین مانع ایرانیان در راه پیشرفت دانسته است. او دینخویی را «برخوردی عاری از سنجش و شک با امور»(1) تعریف می کند. یعنی اینکه نتوانیم در باورهایی که دین در ما نهادینه کرده شک کنیم و در آنها بازنگری نماییم. البته چنین برخوردی نه ویژگی عوام است و نه منحصر به افراد مذهبی: ادامه مطالعه آیا میتوان بر «دینخویی» ایرانی غلبه کرد؟ فاضل غیبی
َتحلیل مسائل سیاسی ایران
نشریه سیاسی تحلیلی نقطه 