تا سرانجام، یک «زن» جوان کرد، که برای بازدید از پایتخت کشورش در خیابان‌های تهران قدم می‌زد، به دست دژخیم جمهوری اسلامی افتاد. او به خیل ده‌ها هزار قربانی قبل از خودش پیوست و قربانی شد.اما او در دوران مهمی قربانی شد. در دورانی که حاکم سنگدل و خودکامه‌ی کشورش، سید علی خامنه‌ای، در بستر بیماری سختی افتاده بود و قرار بود بزودی «جشن» و سرور گزینش ولی فقیه بعدی، ایران را در بر گیرد.
به خواندن ادامه دهید «درسی از تظاهرات اول اکتبر؛ ناگزیر از گزینش «رهبر» برای اعتراضات هستیم«
بارها گفته ام که در این چهل سال، رژيم اسلامی نه تنها منابع مادی و اقتصادی جامعۀ ما را نابود كرده، بلكه اخلاق انسانی و غرور ملّی مردم ما را به تباهی كشانده است. اين رژيم نه تنها جوانان را كشته بلكه ،حسِّ جوانی را در جامعۀ ما كشته است.نه تنها زنان و دختران را سركوب كرده، بلكه احساس زیبائی و حسِّ زن بودن را سركوب كرده است… بنابراین،شعار«زن، زندگی و آزادی» چکیدۀ همۀ آرزوهائی است که در مسلخِ رژیمی مرگ اندیش قربانی شده اند.
به خواندن ادامه دهید «ضرورت تشکیل «کمیتۀ نجات ملّی»،علی میرفطروس»
چه خواهد شد؟ آیا این آخرین خیزش مردم ایران برای رها‌سازی کشور از دست ملایان است؟ آیا این خیزش زمینه‌ساز و بستر خیزش‌های بعدی خواهد بود؟ آیا دولت‌های خارجی با ادامه یافتن این خیزش به کمک مردم ایران خواهند آمد؟ آیا اپوزیسیون خارج کشور قدمی متفاوت در راستای همگرایی و بافتار جدید بر خواهد داشت؟ آیا این اپوزیسیون می‌تواند نقش یا بخشی از رهبریت خیزش‌ها را در دست بگیرد؟ از این پرسش‌ها بدون شک برای بسیاری از ایرانیان
به خواندن ادامه دهید «در این روزها، چه باید کرد؟«
آب، آغاز و پایان است. دریاچه و رود و تالاب، بسی کم‌تاب‌تر از آدمی‌اند. آبزیست‌های ایران، که هزاران سال بستر و پذیرای ایرانیان بوده‌اند، در زیر بیداد زمانه به خشکی می‌گرایند. یکی پس از دیگری از مبارزه برای زندگی دست می‌شویند. گویی به از دیگر ایرانیان زبان می‌فهمند. پیام دست‌هایی که ایران را به نابودی می‌کشند، بر پاره‌آب‌های آبزیست ایران رسا و جاری است. آب‌های ایران نه اینکه کم‌تاب باشند، ولی با مرگ خود به سخن آمده‌اند تا ایرانی وامانده‌ی سرزمین سوخته نباشد.
به خواندن ادامه دهید «وقتی آبزیست‌ها زبان می‌فهمند»
آری، او مدتی پیش قدم بزرگ اول را برداشت تا ترس خانماسوز و سماجت کور برخی از جمهوری خواهان را بدور ریزد تا متحد‌تر شویم! کدام کادر رهبری مجاهدین خلق، کدام یک از توده‌ای‌های آخوند‌باور، کدام یک از کنشگران پر سابقه و پر کار، کدام مجری تلویزیون، کدام قلم بدست پر کار، کدام یک از احزاب، کدام تجزیه‌طلب، کدام فدرالیسم‌محور، کدام اصلاح‌طلب مردمی یا کدام فعال حقوق‌بشر را سراغ دارید که اینگونه از دو کرسی خود، دو بار پایین آمده باشد؟
به خواندن ادامه دهید «سخنان اخیر شاهزاده حساب‌ها را بهم ریخت و خیلی‌ها دلخورند»
دو هفته‌ی گذشته در کنار بحران جنگ روسیه و اوکراین، مذاکرات برجام، پیامد‌های دولت ناكارآمد رییسی و اقتصاد درمانده‌ی ایران، و صحنه‌های دردناک فرورفتن بیشتر مردم ایران در فقر دامن‌گیر، رسانه‌های ایرانی و شبکه‌های اجتماعی با مطالبی درباره‌ی چند هنرمند سرشناس و خوش‌کار ایرانی درگیر شدند و آخرین آن‌ها پخش مصاحبه‌ی هما سرشار با گوگوش، در این گیر و دار بود! جهان هنر، بویژه هنر موسیقی و سینما، تا بوده‌ست اینگونه بوده و همیشه حاشیه‌سازی و حاشیه‌ی زندگی هنرمندان در همه‌ی کشورهای جهان از مطالب مورد توجه مردم هستند.
به خواندن ادامه دهید «چند هیاهو و چند هنرمند، و ناگفته‌ها! «
در مطلبی برگرفته از سایت جنبش سکولار دموکراسی ایران ، که برگردان هامون نیشابوری از گفتگوی سه کارشناس درباره‌ی جنگ اوکراین می‌باشد، نکات بسیار مهمی نهفته است. فایل ویدئو‌ی این گفتگو نیز در یوتیوب با زیرنویس انگلیسی قابل دسترسی است. این گفتگوی کارشناسانه، با حضور دو تن از روشنفکران راستین دوران ما، اسنایدر و هراری، کسانیكه در نگاه به واقعیات دوران ما شریف مانده‌اند، شنیدنی‌ست.
به خواندن ادامه دهید «جنگ اوکراین و آینده‌‌‌ی جهان؛ تیموتی اسنایدر و نووال نوح هراری – با مقدمه‌ای از نقطه»
چین می‌تواند تحت نام و شکل قراردادهای تجاری قبلی و «روی کاغذ مانده» به روسیه کمکهای اقتصادی برساند. اما چین نمی‌تواند مقاومت مردم اوکراین را تقلیل دهد. چین نیز از وسعت مقابله با و انزجار جهانی از رفتار روسیه شگفت‌زده شد و بلافاصله سه روز پس از آغاز جنگ، موضع دیپلماتیک‌تری را مطرح ساخت. چین نیز خوب می‌داند که همدرد روسیه، ترکیه، ایران، کره‌ی شمالی، ونزوئلا و غیره است. می‌داند که درد همه‌ی همكیش‌های او، دموکراسی است.
به خواندن ادامه دهید «جنگی که خون به رگ‌های دموکراسی می‌بخشد «
ایران، زیردستِ ستم ملا و سپاه و بسیج و لباس شخصی و مزدور لبنانی و سوری باید سخت‌ترین و دردناک‌ترین شکنجه‌ها، بی حرمتی‌ها، سنگسارها، چوبه‌های دار در خیابان، کشتار معترضان، فقر، تبعیض، نابودی منابع زیست‌محیطی و غیره را لمس و با آن برای نیم قرن زندگی کند، اما وای به روز و حال آمریکا اگر به ایران حمله کند. آمریکا غلط میكند در شرایط سیاسی ایران دخالت کند!
به خواندن ادامه دهید «پرسه‌ها و درس‌ها در قلمرو جنون سیاسی «
زیر پوسته‌ی این دگرگونی ھای بزرگ که بطور نسبی برای غیر کارشناسانی چون ما، تا قدری قابل مشاھده ھستند، دگرگونی ھای دیگری نیز دارند روی می‌دھند. اجازه دھید که در محدوده‌ی یک مقاله، دگرگونی‌ھای خاورمیانه را بازجوییم. مردم خاورمیانه، بخش کاملا بزرگ خاورمیانه، در طول سی سال گذشته با جان و پوست خود، شاید بی آنکه بدانند چرا، پیامد‌ھای این اختلاف بزرگ را لمس کرده اند.
به خواندن ادامه دهید «پایان تا آغاز تاریخ خاورمیانه»
چهره‌ی جمهوری اسلامی ایران، امروز، چهره‌ی یک جادوگر بی آبرو و بی اعتبار است که همچنان می‌رقصد و با جادو و ظاهر ناهنجار و تهدید و ترس سعی دارد برای خود زمان بخرد تا حقیقت، دورتر از او، خرامان بچرخد و گشت بزند. — «یا پس از جمهوری اسلامی، ما، یا به، که جمهوری اسلامی بماند!» جمله‌ی غریبی است! اینطور نیست؟ آیا این جمله به گوشتان ناآشناست و غریب می‌نماید؟!
به خواندن ادامه دهید «استراتژی‌های سر در گم ایرانیان «
در چند هفته‌ی گذشته، دو آدم سرشناس ایرانی و شناخته‌ی شده جهان، چشم از دنیا فروبستند. یکی هشتاد و سه سال داشت و آن یکی نود سال. بلند زیستند، مادر هستی را سپاس. هر دو ناکام از این دنیا چشم بستند. یکی ناکام در راه بلندپروازیهای سیاسی‌اش ماند و دیگری، شعفِ دیدن جویش خرد، در ایرانی و ایرانی‌تبار را، به ناکامی سپرد و رفت. هر دو، انسان ایرانی زمان خود نبودند.
به خواندن ادامه دهید «دو سوگواری، یکی شوریده و دیگری خسته‌دل»
در ارزیابی از یک فرد و زندگی سیاسی او، با تحلیل از دو بعد، یکی بعدی که بر آن حد گذارده شده است و دیگری بعد گسترده، می‌توان خرد و کلان‌ها را نگاشت و به خواننده و بیننده ارائه کرد. بیننده‌ی ایرانی، که در همه‌ی ابعاد قضاوت خود، پس از انقلاب اسلامی سال ۵۷، احساساتی همچون شیشه‌ای خرد شده را در برابر دارد، براحتی می‌تواند در بعد محدود و نارسای نگاه به مسائل گرفتار ماند.
به خواندن ادامه دهید «ناکامی «روشنگران» احیای دوران به سر‌آمده‌ی اسلام»
این کارزار ۸۸ میلیون بار رتوییت شده و حمایت را بدست آورده است. یعنی چیزی بیش از جمعیت کل داخل ایران، چیزی به اندازه‌ی ۱۵ برابر ایرانیان خارج‌نشین! جای افتخار و سعادت است! که این چنین بتوان با کمپینی، یکی از تبعیض‌گرایانه‌ترین و خرافی‌ترین داوری‌های انسان درباره‌ی انسان را، آنهم در سال ۲۰۲۱ میلادی، محکوم ساخت و از خود دور کرد. نمی‌دانیم چند درصد از این حمایت‌ها را ایرانیان پشتیبانی و رتوییت کرده‌اند، اما حتی اگر یک سوم آن باشند نیز
به خواندن ادامه دهید «کارزار «ایران بدون نفرت»، زدودن غباری از سیرت»
* بنياد گرائی اسلامی، واکنشِ قهرآميزِ مسلمانان افراطی در مقابله بـا نفوذِ فرهنگ و ارزش هـای غربی است.
* بنيادگرائی اسلامی – به صورت جنبشی تمامیّت خواه و ايدئولوژيک – شبـاهت های فراوانی با توتاليتاريسم و خصوصاً فاشيسم دارد.
* سال ها پیش از 11سپتامبر 2001 برخی شاعران و روشنفکران ایران آرزومندِ انفجارِ برج های تجاریِ نیویورک بودند!
به خواندن ادامه دهید «۱۱ سپتامبر، ریشه ها و باز اندیشی ها، علی میرفطروس»
در چنین شرایطی، که بسیاری از چپ‌های داغ دیروز، امروز با دست‌های یخ‌زده می‌نویسند، بخش بزرگی از سینه‌چاک‌های گلوبالیسم و ایده‌آل‌های آن، در یک سردرگمی عجیب گرفتار آمده‌اند، راست‌ها، که گمان کردند «دونالد ترامپ»، سردار نجات است، همچنان بر طبل دیوارکشی و اردوبندی می‌کوبند؛ مقاله‌ی وزین امیر طاهری در سایت ایندپندنت فارسی، بخوبی و با چتری گسترده، نشان می‌دهد که مشکلات جهان امروز، دیگر بدست دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان گشوده نخواهند شد.
به خواندن ادامه دهید «بایدن و آشفتگی در نظم جهانی، یک پیشنهاد به آقای رییس جمهور، امیر طاهری. با مقدمه ای از نقطه»
noghteh.net 