اگر، باور به این داریم، که جمهوری اسلامی باید برود، و ماندن جمهوری اسلامی را برای ایران و ایرانی، سهمناک و مرگبار و نابودکننده می‌بینیم، از زمان تشکیل جمهوری اسلامی تا به امروز، امسال، سال ۲۰۲۳ میلادی، بهترین زمان برای جمع‌کردن نیروها در پشت اردوی براندازی جمهوری اسلامی می‌باشد. هرگز تمام و کمال امکانات و قرینه‌های فروپاشی این رژیم اینگونه جمع و مهیا نبوده‌اند. 

انقلاب ۱۴۰۱ در حال زندگی است. برخی کارشناسان داخلی پیش بینی می‌کند که دو سال زمان برای رژیم باقی است و فروپاشی حتمی است. برونمرزیان از سه ماه تا چند سال را برای فروپاشی رژیم تخمین می‌زنند. عده‌ای نیز بسیار متفاوت به سناریوی فروپاشی رژیم جمهوری اسلامی می‌نگرند و آنرا در زمانی نزدیک، هنوز مقدور نمی‌دانند. مقالات بسیار و کتب، در طول این سه ماه منتشر شدند تا نگاه آسیب شناسانه و تاکتیک‌گزین به این جنبش داشته باشند، که استراتژی مردم ایران به براندازی کشیده شده است و جدیست. 

مطلبی در سایت پیک ایران به چاپ رسیده است که برگردان یک کلیپ ویدئویی است. رابرت گرین نویسنده‌ی آمریکایی در این کلیپ نکاتی با ارزش را برای ارزیابی امروز و فردای انقلاب ۱۴۰۱ ایرانیان گوشزد می‌کند. او با دقت در این کلیپ به نقاط برتری و کمبودهای این انقلاب می‌پردازد و از اینکه نگرانی خود را برای سرنوشت این انقلاب در گذر زمان بیان کند، ابایی ندارد. رابرت گرین به جا می‌گوید که در ماههای آتی، نبود استراتژی مبارزه، تاکتیک‌ها و موتور متحرکه‌ی این انقلاب را به چالش خواهد کشید.

چندی پیش شاهزاده رضا پهلوی در آخرین سخنرانی مطبوعاتی خود به چند سر فصل پرداخت که با پژواک وسیعی روبرو شد. سرفصل‌های دیدگاه شاهزاده در سه مبحث جایگزین شده بودند که در مطلبی نیز بدان پرداختیم؛ امکان تشکیل الترناتیو در درون ایران، فراخوانی برای هنرمندان و سرشناسان که در کنار مبارزات مردم قرار گیرند و عدم ابراز نام و جایگاه دول خارجی در دگرگونی‌های پر تنش جامعه‌ی ایران، نکات برجسته این سخنرانی بودند.

تا سرانجام، یک «زن» جوان کرد، که برای بازدید از پایتخت کشورش در خیابان‌های تهران قدم می‌زد، به دست دژخیم جمهوری اسلامی افتاد. او به خیل ده‌ها هزار قربانی قبل از خودش پیوست و قربانی شد.اما او در دوران مهمی قربانی شد. در دورانی که حاکم سنگدل و خودکامه‌ی کشورش، سید علی خامنه‌ای، در بستر بیماری سختی افتاده بود و قرار بود بزودی «جشن» و سرور گزینش ولی فقیه بعدی، ایران را در بر گیرد.

بارها گفته ام که در این چهل سال، رژيم اسلامی نه تنها منابع مادی و اقتصادی جامعۀ ما را نابود كرده، بلكه اخلاق انسانی و غرور ملّی مردم ما را به تباهی كشانده است. اين رژيم نه تنها جوانان را كشته بلكه ،حسِّ جوانی را در جامعۀ ما كشته است.نه تنها زنان و دختران را سركوب كرده، بلكه احساس زیبائی و حسِّ زن بودن را سركوب كرده است… بنابراین،شعار«زن، زندگی و آزادی» چکیدۀ همۀ آرزوهائی است که در مسلخِ رژیمی مرگ اندیش  قربانی شده اند.

چه خواهد شد؟ آیا این آخرین خیزش مردم ایران برای رها‌سازی کشور از دست ملایان است؟ آیا این خیزش زمینه‌ساز و بستر خیزش‌های بعدی خواهد بود؟ آیا دولت‌های خارجی با ادامه یافتن این خیزش به کمک مردم ایران خواهند آمد؟ آیا اپوزیسیون خارج کشور قدمی متفاوت در راستای همگرایی و بافتار جدید بر خواهد داشت؟ آیا این اپوزیسیون می‌تواند نقش یا بخشی از رهبریت خیزش‌ها را در دست بگیرد؟ از این پرسش‌ها بدون شک برای بسیاری از ایرانیان

کسی با این نام و با سمت «مدیر عامل سایت رهبری» از در مظلوم‌نمایی برای جمهوری اسلامی مظلوم بر‌آمده است. و چون همیشه چوب حراج زبان تقلب را برداشته است که بخرید این منطق وامانده‌ی چهل‌ساله‌ی ما را، که قرینه‌سازی ما فقط با فقط با آمریکاست. چرا آمریکا؟ چرا چین نه؟ چرا آلمان نه؟ چرا روسیه نه؟ چرا فرانسه نه؟ چرا تا گندی در ایران بر‌آید، معیار تو، که مدیر عامل سایت کسی هستی، که در خواب هم «دشمن دشمن» می‌گوید

آب، آغاز و پایان است. دریاچه‌ و رود و تالاب، بسی کم‌تاب‌تر از آدمی‌اند. آبزیست‌های ایران، که هزاران سال بستر و پذیرای ایرانیان بوده‌اند، در زیر بیداد زمانه به خشکی می‌گرایند. یکی پس از دیگری از مبارزه برای زندگی دست می‌شویند. گویی به از دیگر ایرانیان زبان می‌فهمند. پیام دست‌هایی که ایران را به نابودی می‌کشند، بر پاره‌آب‌های آبزیست ایران رسا و جاری است. آب‌های ایران نه اینکه کم‌تاب باشند، ولی با مرگ خود به سخن آمده‌اند تا ایرانی وامانده‌ی سرزمین سوخته نباشد.