ترکیه همچنان به بازی سیاسی خود که شاید در اولین نگاه از بهم‌ریختگی نشان دارد و خوانش استراتژی‌ها آن آسان نمی‌نماید ادامه می‌دهد. رجب طیب اردوغان در طول سال‌های رهبری‌اش بر شرایط سیاسی ترکیه تاثیر بسیار گذارده است. او برای چینش ادوات قدرت سیاسی‌اش بیش از همه، از بهم ریختگی شرایط خاورمیانه و تعدیل نقش تند آمریکا و روسیه در نظم جهانی، بهره می‌برد. به خواندن ادامه دهید «بازی موفق سیاسی ترکیه در کنار فروپاشی تدریجی جایگاه ایران»

* دلاوری و دلبستگی شاه به منافع ملّی، باعثِ خشمِ«خدایانِ نفتی» و عامل عُقوبت ها وُ عذاب های آینده بود. — *به قول مهندس عزت ‌الله سحابی: برنامه‌های شاه به نفع ایران بود و ما متوجه نمی ‌شدیم. — *رویدادهای مهندسی شده ای مانند آتش زدنِ سینما رکس آبادان و کُشتارِ میدان ژاله  به شاه  نشان داد که دشمنانش برای رسیدن به اهداف خود تا چه حد می توانند دست به جنون وُ جنایت بزنند! — * شاهِ« مُرغدِل »؟ یا « پرومته در زنجیر»؟ به خواندن ادامه دهید «نیم نگاهی به شاهِ دکترعبّاس میلانی(بخشِ پایانی)، علی میرفطروس»

دوم اسفند یکباره‌ی آنچه که سال‌ها بین دست‌های مخالفان و علی خامنه‌ای همچون پارچه‌ی زربفتی از دو سو کشیده می‌شد، پاره شد. بدست هیچکس هیچ نماند. آبرویی که علی خامنه‌ای با آن ندا می‌داد که خداوند دعایش را قبول کرده است، ریخت. انتخابات نه تنها کم‌شور برگزار شد که در حد فضاحت سیاسی برای رژیم، از سوی مردم تحریم گشت. پارچه‌ی زربفت انتخابات که سه معنا یافته بود پاره و به گوشه‌ای انداخته شد. رژیم محبوس‌تر و فروپاشی آن ملموس‌تر گشته است.  به خواندن ادامه دهید «تامل‌هایی پس از انتخابات اسفندماه»

در دنیای سیاست و بویژه بین‌المللی، عادات و اصول اکتساب شده‌ای در جهان آزاد و دموکرات تعبیه و جایگذاری شده‌اند که پایبندی صوری و آداب‌منشانه‌ به این اصول گاهی همچون کمدی‌های سیاه در روابط بین کشورها مرسوم می‌شوند. احترام به کسانی که خود را منتخب از سوی مردم می‌دانند، یکی از این اصول تشریفاتی است و گویی برای بعضی حد و مرزی نمی‌شناسد. به خواندن ادامه دهید «پمپئو صدای ما شد»

* انقلاب اسلامی، انقلابی نامتعارف، ناهمزمان و معمّا گونه بود و با ساختارِ اساساً سکولارِ جامعۀ ایران تناسبی نداشت. — *طرح سرنگونی شاه، 4 سال پیش از وقایع 1357 کلید خورده بود! — *شاه:« بین قدرت های امپریالیستی و ما  برخوردی روی میدهد».  — چنانکه گفتم،دکترمیلانی باعُمده کردنِ«سیاست های دینی شاه و افزایش شگفت انگیزمساجد»،انقلاب اسلامی و به  قدرت رسیدنِ روحانیّون  را محصولِ سیاست های شاه  می داند. به خواندن ادامه دهید «نیم نگاهی به شاهِ دکترعبّاس میلانی (بخش4)،علی میرفطروس»

سال های 1340- 1350 درخشان ترین دورۀ حیاتِ اجتماعی،صنعتی،هنری و فرهنگی ایران بود.به نظرِ من،ایران درزمان محمّد رضا شاه یکی از سکولارترین کشورهای خاورمیانه بود. — در ردِّ نظرِدکترمیلانی مبنی بر«اسلامی شدنِ جامعۀ ایران در زمانِ شاه»-می توان پرسید:این چه«جامعۀ اسلامی» بوده که90% نویسندگان،شاعران و روشنفکرانِ آن چپ یا سکولاربودند؟ — نقشِ یارانِ فلسطینی یا ایرانیِ دکترمصطفی چمران درکُشتارِ«میدانِ ژاله»(جمعۀ سیاه) چه بود؟ به خواندن ادامه دهید «نیم نگاهی به شاهِ دکترعبّاس میلانی(بخش۳)،علی میرفطروس»

فاضل غیبی – رومیان باستان عربستان را «عربستان خوشبخت» Arabia Felix  می خواندند. کشف منابع عظیم نفت در سدۀ پیشین خوشبختی بزرگی برای این منطقه بود و با سرازیر شدن ثروت‌های افسانه‌ای چنان زیربنای مادی فراهم آمده است که رفته رفته راه به پیشرفت معنوی و اجتماعی می‌گشاید.  خوشبختی‌ دیگر، چند صدهزار فلسطینی بودند که چون نمی‌خواستند در اسرائیل زندگی کنند به دیگر به خواندن ادامه دهید «فلسطین خوشبخت!»

حسن شریعتمداری جزییات و بازتابی از ملاقات و نشست موفق این شورا با جمعی از سیاست‌مداران آلمان را بیان نموده است. او با این نگاه خوشبینانه که سیاست آلمانی‌ها دارای چرخشی در زاویه‌ی نگاهشان به مسائل و حکومت ایران شده است، نقشه‌ی راهکارهای آتی این شورا را برای دست‌یابی به نتایجی از ملاقات با دیگر مسئولین سیاسی کشورهای اروپایی تا حدی ترسیم می‌نماید. به خواندن ادامه دهید «شورای مدیریت گذار و ماموریت پیش‌رو»

خیلی عجیب است! همیشه خوانده‌ایم و دیده‌ایم که دیکتاتورها تا آنجایی پیش می‌روند که زلت و ذلالت کاملا در هم می‌کشدشان و به بدترین وضع نابود می‌‌‌شوند. سرنوشت بسیاری از دیکتاتورهای تاریخ که در پایان یک حکومت دیکتاتوری و دوران استبداد بر سر قدرت بوده‌اند، در درآمیختن با این پایان شوم، رقم خورده است.  به خواندن ادامه دهید «مرز زلّت اصلاح‌طلبی کجاست؟»

تاریخ درزمان و مکان(جغرافیا) تحقّق می یابد و لذا، درکِ زمان  و مکان برای درکِ  یک شخصیّت یا یک رویدادِ تاریخی  ضروری است. *اصلاحاتِ شاه و تغییر ساختار اجتماعی-فرهنگی ایران،شرایطی به وجود آورده بود که شریعتی و مطهّری آنرا«حالتِ نیم مُرده و نیم زندۀ دین»می نامیدند. * دکترمیلانی چنین وانمود می کند که گوئی شاه از کودکی «درمکتب اسلام» تربیت شده بود، در حالیکه خصلتِ ضد آخوندی و عموماً سکولار و عُرفیِ رضاشاه، تعلیم وُ تربیتِ دینیِ شاه را ممنوع یا دشوار کرده بود.

به خواندن ادامه دهید «نیم نگاهی به شاهِ دکترعبّاس میلانی ( بخش۲)،علی میرفطروس»

این ورودی‌ها مردم را در یک فضا و جو ملتهب نگاه داشت تا اینکه خروجی پیدا شد. این خروجی، همان خواست مشترک سیاسی هم شد؛ رفتن شاه و سپردن مملکت بدست خمینی! دردا، که تمام لازمات اشتباه بزرگ، بخشیدن انقلاب به خمینی و دارودسته‌اش، در پس یک هنجار – سیستم –  ناملموس و پنهان از چشم مردم قرار داشت: حتی نخبه‌ها تقسیمات فرعی و کالبد پیچ در پیچ خروجی را نمی‌شناختند. امروز، پیامد‌های تجربه‌ی تلخ آن اشتباه هنوز در فکر و جان ایرانیان جریان دارد. به خواندن ادامه دهید » ورودی با نام انقلابِ دوم و خروجی همگرایی واکنش‌زا – بخش اول و دوم»

*میلانی ، شاه را «مذهبی»،«مُرغدِل»(ترسو) و «شاهِ برفی»نامیده است،ولی آیا آن اصلاحاتِ عظیمِ اجتماعی و تحوّلات شگفتِ صنعتی،فرهنگی و هنری یا آن جدالِ سهمگین علیه «ارتجاع سیاه» ، به دستِ همین شخصیّتِ«مذهبی» و  «مُرغدِل»انجام شده بود؟! به خواندن ادامه دهید «نیم نگاهی به شاهِ دکترعبّاس میلانی(بخش۱)،علی میرفطروس»