این یادداشت با احترام به همه‌ی ایرانیانی که در سال‌های پس از انقلاب به هر دلیلی در درگیری‌های نظامی کشته شده‌اند آغاز می‌گردد.

اینكه یک مشت خائن بی‌وطن، نام سربازان دفاع از وطن را «شهید» گذارده و آرمان مرسوم و رایج در سراسر تاریخ بشری، که دفاع از میهن باشد را به نام «ارزش‌های خمینی و انقلاب» به سرقت برده‌اند، چیزی جز شناعت و لئامت را به تصویر نمی‌کشد، تا بدان وسیله هر زور و تبعیض و اجحافی را بر سر مردم ما روا دارند. به خواندن «بدهی «مهناز افشار» به «شهدا»» ادامه دهید

دونالد ترامپ از کشور‌های اروپایی خواست که هم پیمانان اروپایی ۸۰۰ اسیر داعشی را تحویل بگیرند. از دید ترامپ جنگجویان داعشی که از اروپا به داعش پیوسته‌اند باید به اروپا باز‌گردانده و به دست عدالت سپرده شوند. ترامپ می‌گوید اگر این عمل از سوی اروپایی‌ها صورت نگیرد آمریکا را ناچار خواهند کرد که این اسرا را آزاد نمایید. ترامپ در توئیت خود می‌نویسد که این جنگجویان اگر آزاد سوند مجددا به سمت اروپا سرازیر خواهند شد. به خواندن «ترامپ از اروپا خواست ۸۰۰ اسیر داعشی را تحویل بگیرند تا آزاد نشوند» ادامه دهید

بخشی از برنامه‌ی «شصت دقیقه‌ی» بی‌بی‌سی فارسی

سخنان منندز نشان کامل از تلاش اروپا برای بدست آوردن آن چیزی است که در دو دهه‌ی گذشته از زمان تشکیل اتحادیه‌ی اروپا، اروپا از دست داده است. و آن چیزی جز نقش قدرتمند اروپا در سیاست‌های کلان جهانی نیست. شاید ایران آخرین سنگر اروپایی‌هاست تا بتوانند موفقیت دیپلماسی اروپا را به نمایش بگذارند. اروپایی که در اصل از مدت‌ها پیش دچار شکاف عمیق شده است. به خواندن «بعدی از دیپلماسی متقابل آمریکا و اروپا که برای ایران نگران کننده است» ادامه دهید

هیچ روزی از روزهای ارزش‌گذاری در تقویم آینده ایران پس از جمهوری اسلامی نمی‌تواند مهم‌تر از روز زن باشد.  فراخوان گزارشگران: با تمام توان از راهپیمایی سه روزه ی کارزار مبارزه با خشونت به مناسبت روز جهانی زن حمایت کنیم! به خواندن «مهم‌ترین روز در تقویم ایران فردا: روز زن!» ادامه دهید

شعری از یک شاعر فلسطینی که به فارسی برگردانده شده است را در سایت گزارشگران خواندیم. شعر عمیقی است و از تفکر و نگاه یک فلسطینی به مبارزات مردم‌اش در دهه‌های اخیر می‌گوید. اینکه چقدر با آرمان‌ها و روش مبازره‌ی فلسطینیان موافق باشیم یا نه، اما صدای انسان زیر ستم و گرفتار آمده در یک شرایط ضد‌ انسانی درد‌آور و اندوه‌زا است. اما، بسیار درد‌‌آورتر آنکه یکباره خود را در‌جای این شاعر می‌بینیم و مردم ایران و آنچه بر سرشان و از دست اسراییلی غاصب نه، بلکه جمهوری اسلامی رفته است در ذهن تداعی می‌شود: به خواندن «فریاد فلسطینی از دست اسراییل، فریاد ما از دست چه کسی است؟» ادامه دهید

اسراییلی‌ها بیش از همیشه در ماه‌های اخیر تنور جنگ علیه ایران را داغ کرده‌اند. این روزها ایران نیز می‌گوید که آماده‌ای «جنگ نهایی» است. با اینکه روزها و هفته‌هایی زیادی است که در التهاب و دلشوره به سر می‌بریم که بر سر مردم ما چه خواهد آمد، اما نگاه به سال‌های گذشته و مرور تهدید‌های سران رژیم ایران برای و در آرزوی نابودی اسراییل از نقشه جهان، وقوع چنین دورانی را غیر قابل تصور نمی‌یابد. به خواندن «عاقبت سی سال دروغ: «فاصله‌ی ژرف» و خطر جنگی دیگر» ادامه دهید

ولادیمیر پوتین به نوشته‌ی روزنامه مسکو تایمز در هفته‌های گذشته پیرامون یک  مسئله موضوع‌تراشی کرده است تا نظرات را محک بزند. او می‌خواهد «رشوه» را در روسیه مشروعیتی اخلاقی و قانونی ببخشد و تعریفی «موجهه» بر آن بگذارد. او می‌خواهد در موارد ویژه‌ای رشوه را مجاز بداند. این دیدگاه پوتین به تغییرات قانونی باید منجر شود که در «موارد ویژه»‌ای رشوه را جرم ندانند و پیگیر مسئولی که رشوه گرفته است نشوند. به خواندن «چهره‌های تبعیض و چالش‌های دموکراسی» ادامه دهید

همه محرومی از نجستن تست             بی بری از گزاف رستن تست .  اوحدی
آنقدر این چهل سال از اقتدار حکومت جمهوری اسلامی ایران شنیدیم که دیگر گوش‌مان جا ندارد. ای کاش قدرتی درخود ببینند و خواندن این «چند خط» را بربتابند. این چند دهه از هر دری که بتوانند این جماعت حاکم و آن چند میلیون طرفداربسیجی‌شان از قدرت و اقتدار خود گفته‌اند. آیا ضعفی آشکار هم دارند که نتوانند با کتمان و سفسطه پنهان‌ نمایند؟ به خواندن «نشانه‌ها‌ی اقتدار جمهوری اسلامی منهای یک» ادامه دهید

هدف اینگونه یادداشت‌ها همیشه این بوده است که جایگاه و اهمیت نقش مردم ایران در «رساندن» کشورمان، ایران، به «شرایط سیاسی» که سزاوار مردم ما باشد، تا چه اندازه مهم است. تاکید روی نقش مردم و گردآمدن پیرامون نقش مردم، حکایت از یک واقعیت مسلم و عینی دارد؛ هیچ نیروی خارجی و داخلی نمی‌تواند در برابر اتحاد مردم یک کشور، چه کوچک و چه بزرگ، تابع خواست مردم نباشد و نشود. خواست اکثرہت مردم چه در کوتاه‌مدت و چه در بلند‌مدت حرف آخر را می زند. به خواندن «مردم ما باید خواهان چه باشند تا اشتباهی چون انقلاب ۵۷ روی ندهد؟ (۲)» ادامه دهید

فاضل غیبی

ما مخالفان حکومت اسلامی پس از چهل سال همانجایی هستیم که بودیم، یعنی می‌دانیم که چه چیزی را نمی‌خواهیم، اما تصوری از آنچه که می خواهیم و مهمتر از آن، تصویر درستی از راهی که باید برویم نداریم.  معمولاً عدم اتحاد «نیروهای اپوزیسیون»  بعنوان کمبود اساسی در کار فروبستۀ ایران قلمداد می‌گردد و از آنجا که اغلب می‌پنداریم که درد مشترک به نزدیکی و همسویی کمک می‌کند، به خواندن «پس از چهل سال کجای کاریم؟» ادامه دهید

اگر مکر آیت‌الله‌ها ایران را به مذاکره با آمریکا بنشاند، اگر کشور درگیری نظامی را پیش رو داشته باشد و اگر خروش مردم کشور را در بر گیرد، مردم ما باید خواهان و  همصدا بر سر چه باشند تا کشور از تلاطم‌های سیاست‌های جهانی و شرایط وخیم داخلی دور بماند؟ امروز، در آستانه‌ی بهار ۱۳۹۸، خواص ما برای پاسخ به این پرسش چه می‌کنند و چه می‌گویند؟ آیا این پرسش اصلا ضروری و به‌روز است؟ به خواندن «مردم ما باید خواهان چه باشند تا اشتباهی چون انقلاب ۵۷ روی ندهد؟ (۱)» ادامه دهید

در هفته‌ی که گذشت بسیار رویداد و شاید رخدادی نادر را شاهد بودیم. یک ایرانی کردتبار اهل ایلام، که روزنامه‌نگار بوده و با بیان خود در متن آشنا و ماهر، از حکومتی خونخوار و مستبد دل به پهنه‌های جهان آزاد می‌سپارد، ترک وطن میكند و راهی ساختن زندگی، در جهانی نو می‌گردد. اما این سفر دیری نمی‌پاید که با دستان سیاست‌های افراط‌گرایانه دولت استرالیا به جزیره‌ای زیبا اما مخوف پایان می‌یابد. به خواندن «جایزه‌ی ادبی به «دوستی انسان و کوهستان»: نمادی از پسامدرنیسم» ادامه دهید

خبر خوشی بود! دیدار موفق یک کنشگر سیاسی ایرانی و وزیر امور خارجه‌ی آمریکا روی داده است. مایک پمپئو از کنش‌های سیاسی مسیح‌ علی‌نژاد تقدیر کرده است و زمانی کاملا قابل تامل را در میان درگیری‌ها و کارهای انبوه خود برای این ملاقات جدا نموده است. مایک پمپئو مدتی پیش نیز جمعی از ایرانیان مقیم آمریکا را به دیداری دعوت نمود و سخنرانیی را درباره‌ی سیاست‌های دولت آمریکا در قبال جمهوری اسلامی بیان نمود. به خواندن «ظرافت‌هایی در حاشیه دیدار مسیح علی‌نژاد و مایک پمپئو» ادامه دهید

تحلیلی از مهران امیر‌احمدی از اینکه انقلابی، ایران را در انتظار است در آپریل ۲۰۱۶ منتشر شده است. این تحلیل را در زیر آورده‌ایم. پس از خواندن چندین مقاله در هفته‌های اخیر پیرامون اینکه انقلاب چیست و چگونه است و چه زمان و آیا در ایران رخ خواهد داد، در جستجو و چرخش لابلای اینگونه نظریه‌پردازی‌ها با مقاله مذکور، که آنرا حدود سه سال پیش خوانده بودم روبرو شدم.  به خواندن «سیر تحلیل مسائل سیاسی از صافی زمان» ادامه دهید

جای تامل است که کنفرانس ورشو قرار است در روزهای ۲۴ و ۲۵ بهمن‌ماه برگزار شود. کنفرانس مونیخ نیز در تاریخ ۲۶ الی ۲۸ بهمن برگزار می‌گردد. آیا این انتخاب تاریخ روزها به فاصله‌ی چند روز بعد از راهپیمایی‌های چهلمین سال انقلاب اسلامی ایران در ۲۲ بهمن‌ماه اتفاقی است؟ یا اینکه حرکات مردم ایران در روزهای پیش و هم‌زمان با این راهپیمایی به خواندن «مونیخ و ورشو در انتظار ۲۲ بهمن» ادامه دهید